Ψωρίαση:

Είναι χρόνια φλεγμονώδης δερματοπάθεια με ερυθηματώδεις πλάκες καλυμμένες από αργυρόχροα λέπια. Συχνότητα 1-3% κυρίως σε Ευρώπη και Β. Αμερική. Συνήθης ηλικία έναρξης 15-40 ετών αλλά και σε κάθε ηλικία. Εμφανίζει εξάρσεις και υφέσεις. Σημαντικό ρόλο παίζει η κληρονομικότητα.

Προδιαθεσικοί παράγοντες: Τραύματα, stress, φάρμακα (ανθελονοσιακά, λίθιο, β-αδρενεργικοί αναστολείς), λοιμώξεις (κυρίως στρεπτόκοκκος), ενδοκρινικοί (εφηβεία, εμμηνόπαυση), εποχιακοί (βελτίωση το καλοκαίρι).

Στην ψωρίαση παρατηρείται αυξημένος κυτταρικός πολλαπλασιασμός και ο χρόνος του κυτταρικού κύκλου μειώνεται. στην ψωριασιακή επιδερμίδα εμφανίζεται ↑C-AMP και ↓C-GMP (κυκλικά νουκλεοτίδια).

Κλινικές μορφές ψωρίασης:
Α) ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ: σε αγκώνες, γόνατα, τριχωτό της κεφαλής, οσφυϊκή χώρα.
Β) ΣΤΑΓΟΝΟΕΙΔΗΣ: μικρές πλάκες με λέπια σε κορμό και άκρα.
Γ) ΨΩΡΙΑΣΗ ΠΤΥΧΩΝ: λόγω θέσης, εδώ δεν ανευρίσκονται λέπια.
Δ) ΕΡΥΘΡΟΔΕΡΜΙΚΗ: Η εκτεταμένη είναι πολύ σοβαρή μορφή.
Ε) ΦΛΥΚΤΑΙΝΩΔΗΣ
ΣΤ) ΑΡΘΡΟΠΑΘΗΤΙΚΗ: με προσβολή των αρθρώσεων (οροαρνητική Ra-test (-)), με ψωριασική ονυχία σε ποσοστό 80-90% ενώ στις υπόλοιπες μορφές το ποσοστό αυτό δεν υπερβαίνει το 40%.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΨΩΡΙΑΣΗΣ:
Θα εξαρτηθεί από την κλινική εικόνα, τη γονική κατάσταση του ασθενή, το φύλο, την ηλικία, το επάγγελμα κ.α.
Στην κατά πλάκας: τοπική αγωγή με κορτικοστεροειδή ή καλσιποτριόλη και emollients.
Στην εκτεταμένη: ρετινοειδή, PUVA, μεθοτρεξάνη, κυκλοσπορίνη, βιολογικούς παράγοντες.