Έρπης Ζωστήρας:

Οφείλεται στον ιό ανεμοβλογιάς – ζωστήρος VZV (Varicella – zoster virus). Στην παιδική ηλικία εμφανίζεται η ανεμοβλογιά, ενώ ο έρπης ζωστήρας σε ενήλικες. Όσο μεγαλύτερη η ηλικία εμφάνισης του ζωστήρα, τόσο πιο έντονα είναι και τα συμπτώματα. Η συχνότητα εμφάνισης και των δύο νοσημάτων αυξάνεται πολύ σε ανοσοκατασταλμένους. Η ανεμοβλογιά μεταδίδεται με τα σταγονίδια του αέρα ή την επαφή με το υγρό των φυσαλίδων, με χρόνο επώασης 11-20 ημέρες. Ο έρπης ζωστήρας προσβάλλει το δέρμα και τα υποκείμενα νευρικά γάγγλια, γι’ αυτό εμφανίζεται στην περιοχή έντονος πόνος. Η ανεμοβλογιά εκδηλώνεται με πυρετό, καταβολή και μυαλγίες που ακολουθούνται από εξάνθημα με φυσαλίδες και κνησμό, ξεκινώντας από το τριχωτό της κεφαλής και το πρόσωπο για να επεκταθεί στη συνέχεια σε κορμό και άκρα. Όταν εμφανίζεται σε ενήλικες, μπορεί να υπάρχουν σοβαρές επιπλοκές όπως πνευμονία, σπειραματονεφρίτιδα, οπτική νευρίτιδα κ.α. Ο έρπης ζωστήρας εκδηλώνεται αρχικά με πόνο και κνησμό στην περιοχή που πρόκειται να εμφανιστεί και πολλές φορές αυτό γίνεται η αιτία μιας λανθασμένης διάγνωσης (π.χ. έμφραγμα, οσφυαλγία, σκωληκοειδίτιδα, ανάλογα με την περιοχή εμφάνισης). Στη συνέχεια εμφανίζονται οι φυσαλίδες στην περιοχή του αντίστοιχου νευροτόμιου. Πιο συχνές επιπλοκές του είναι η μεθερπητική νευραλγία και οι δευτεροπαθείς λοιμώξεις. Σε περίπτωση εντόπισης στην περιοχή των ώτων μπορεί να προκαλέσει παράλυση
προσώπου.

Θεραπεία: Η θεραπεία για το ζωστήρα πρέπει να ξεκινάει όσο το δυνατόν γρηγορότερα (καλύτερα μέσα στα τρία πρώτα 24ωρα) και περιλαμβάνει ακυκλοβίρη, φαμκυκλοβίρη, βαλακικλοβίρη και ενδοφλέβια ακυκλοβίρη σε ανοσοκατασταλμένους. Για τη μεθερπητική νευραλγία χορηγούνται παυσίπονα τόσο από το στόμα όσο και τοπικά αναισθητικά. Δ.Δ πρέπει να γίνει από ιούς coxsackie, δείγματα εντόμων, δερματίτης.

Σημαντικη πρόσφατη εξέλιξη αποτελεί και η χρήση του εμβολίου για άτομα ηλικίας μεγαλύτερης των 60 που δεν έχουν προσβληθεί από τον ιό.